Po ustąpieniu powodzi czekają opóźnienia i decyzje

Dec 10, 2025 Zostaw wiadomość

W miarę jak mętne wody powodziowe powoli odpływają ze stoczni portowych w Azji Południowo-Wschodniej, menedżerowie logistyki na całym świecie oglądają zdjęcia satelitarne, a nie prognozy pogody, aby poznać prawdziwą prognozę-ich łańcuchy dostaw wisieją na włosku.

Zaczyna się od nieustannego deszczu. Pod koniec 2025 r. ulewne deszcze monsunowe i powodzie nawiedziły kluczowe regiony Indonezji, szczególnie Sumatrę i części Kalimantanu. Porty takie jak Belawan doświadczyły poważnych powodzi, które całkowicie wstrzymały działalność operacyjną i ruch drogowy.

Dla globalnego łańcucha dostaw klęska żywiołowa w jednym regionie powoduje:efekt domina w postaci zatorów. Główne węzły przeładunkowe w Azji Południowo-Wschodniej, już znajdujące się pod presją, borykają się obecnie z dodatkowymi opóźnieniami, ponieważ amortyzują szok związany z przekierowaniem dostaw i nieregularnymi harmonogramami.

Dla przedsiębiorstw korzystających z kluczowych szlaków handlowych przez blok ASEAN przekaz jest jasny: fizyczne ponowne otwarcie bram portowych to dopiero pierwszy krok na drodze do długiego i skomplikowanego ożywienia gospodarczego.


01 Idealna burza: powodzie, zatory i region pod presją

Ostatnie powodzie nie powstały w próżni. Uderzyli w regionalną sieć logistyczną, która była już krucha. Zanim poziom wód się podniósł, porty i szlaki żeglugowe Azji Południowo-Wschodniej borykały się z trudnościamiutrzymujące się wyzwania strukturalne.

Ze względu na położenie geograficzne regionu jest on zarówno globalną arterią handlową, jak i wąskim gardłem. Jest to złożona sieć głównych portów, niezliczonych mniejszych terminali i różnorodnych przepisów krajowych. Spowolnienie w jednym z kluczowych portów, takim jak indonezyjski Belawan czy tajski Laem Chabang, nie ma charakteru lokalnego.

Z raportów branżowych wynika, że ​​zatory w głównych azjatyckich węzłach przeładunkowych mają charakter kaskadowy, poważnie ograniczając przestrzeń kontenerową i wydłużając czas tranzytu w całej sieci Azji Południowo-Wschodniej, która w dużym stopniu opiera się na połączeniach-i-szprychach.

To-istniejące wcześniej zatory oznaczały, że system miał niewiele luzu, aby wchłonąć szok spowodowany klęską żywiołową.

02 Wpływ fal na wodę: od opóźnień przy nabrzeżu po globalne rozkłady jazdy

Bezpośrednim skutkiem powodzi są zatory operacyjne. Porty jakBelawan w Indonezjispotkały się z całkowitymi przestojami. Ale skutki fal rozciągają się daleko poza zanurzone doki.

Nawet porty, które nie zostały bezpośrednio zalane, takie jak Semarang i Surabaya w Indonezji, doświadczają znaczących skutków-domina. W tygodniach następujących po katastrofach statki czekały średnio ponad 2 dni w Semarang i do 3 dni w Surabaya, zanim mogły zacumować.

Tworzy to błędne koło:

  • Opóźnienia statków:Statki stojące na morzu nie spełniają zaplanowanych terminów wypłynięcia.
  • Zwiń harmonogram:Zakłóca to starannie skoordynowane globalne rozkłady rejsów, zwane proformą.
  • Puste rejsy:Przewoźnicy często zmuszeni są odwoływać kolejne zawinięcia do portów („puste rejsy”), aby wrócić na właściwe tory, zatrzymując ładunek w nieoczekiwanych miejscach.
  • Niedobór sprzętu:Kontenery utknęły na opóźnionych statkach lub w zalanych stoczniach, przez co brakuje dostępnych skrzyń na nowy eksport.

Rezultatem jest:zaostrzenie pojemnościoraz walka o przestrzeń, zwiększająca koszty i wydłużająca czas realizacji zamówień dla spedytorów na całym świecie.

03 Za bramami portowymi: Bagno w głębi lądu

Port jest tak wydajny, jak drogi i tory, które go zasilają. To tutaj skutki powodzi stają się głęboko zakorzenione. Podmyte-mosty, osuwiska i podmokłe autostrady zerwały najważniejsze połączenia śródlądowe.

W Indonezji powodzie i osunięcia ziemi wielokrotnie odcinały dostęp do obszarów produkcyjnych i portów. Port może zostać ponownie otwarty, ale jeśli ciężarówki nie będą mogły do ​​niego dotrzeć, łańcuch dostaw pozostanie przerwany. Tenrozłączenie śródlądowezmusza do trudnego wyboru: czekać w nieskończoność na naprawy lub inwestować w kosztowne, wielo-etapowe alternatywne trasy.

Co więcej, zakłócenia zbiegają się z końcem-roku w Indonezji „okres czerwony„, czas, kiedy organy celne tradycyjnie wzmagają kontrole w celu zwalczania przemytu i ochrony dochodów podatkowych. Towary podlegają większej kontroli, a przesyłki pozbawione doskonałej dokumentacji są narażone na poważne opóźnienia lub kary. Poruszanie się w tym obszarze wymaga precyzyjnej-aktualnej-znajomości lokalnego rynku.

04 Wyznaczanie kursu przez chaos: proaktywne strategie dla spedytorów

W tym zakłóconym środowisku standardowe procedury operacyjne są niewystarczające. Myślący przyszłościowo spedytorzy i partnerzy logistyczni muszą przyjąć wielo-warstwową i sprawną strategię.

Istotą tej strategii jestdywersyfikacja i widoczność.

  1. Dywersyfikacja portów i tras:Poleganie na jednym porcie wiąże się z poważnym ryzykiem. Badanie alternatywnych portów, nawet jeśli są nieco mniej konwencjonalne, może zapewnić kluczowy zawór bezpieczeństwa. Może to oznaczać kierowanie przez port Klang w Malezji lub Songkhla w Tajlandii zamiast przez zatłoczony główny węzeł komunikacyjny.
  2. Elastyczność modalna:Nastawienie „tylko-morze” wiąże się z odpowiedzialnością. Integracjarozwiązania multimodalne-łączenie frachtu morskiego z regionalnym frachtem lotniczym w przypadku pilnych komponentów lub korzystanie z kolei i transportu ciężarowego przez granice lądowe-może ominąć największe zatory morskie.
  3. Lepsza widoczność i komunikacja:W kryzysie informacja to potęga. Zaawansowane śledzenie zapewnia-dane w czasie rzeczywistym o pozycjach statków, zatłoczeniu portów i tranzycie śródlądowym. Proaktywna komunikacja od partnerów logistycznych do klientów jest niezbędna do zarządzania oczekiwaniami i umożliwienia planowania awaryjnego.

W tym miejscu specjalistyczna wiedza przechodzi od prostej spedycji dokompleksowe zarządzanie łańcuchem dostaw.

05 Jak XME Logistics radzi sobie w nowej normalności

W XME Logistics postrzegamy te kryzysy nie tylko jako wyzwania do pokonania, ale jako powód naszego zintegrowanego podejścia. Nasza strategia opiera się na oczekiwaniu i adaptacji, a nie tylko na reakcji.

Wykorzystujemy acyfrowe centrum dowodzeniaktóry syntetyzuje dane-w czasie rzeczywistym na temat pogody, operacji portowych, rozkładów statków i polityki regionalnej. Dzięki temu możemy modelować zakłócenia, zanim w pełni się ujawnią, co daje naszym klientom przewagę.

Kiedy ostatnio powódź zagroziła przesyłce elektroniki klienta zmierzającej do Dżakarty, nasz system zasygnalizował ryzyko z 96-godzinnym wyprzedzeniem. Nasze lokalne zespoły w Indonezji potwierdziły zamknięcia dróg i opóźnienia w portach. W ciągu kilku godzin-przekierowaliśmy ładunek przez mniej zatłoczony port w Malezji i zorganizowaliśmy transport celny do Indonezji,oszczędzając klientowi szacunkowo 14 dni opóźnień.

Jesteśmy głęboko-zakorzenieniobecność-w terenie-w całym regionie ASEANjest naszym największym atutem. Niezbędni są lokalni eksperci, którzy rozumieją nie tylko logistykę, ale także niuanse celne, procesy biurokratyczne i nieoficjalne lokalne przeszkody. Zapewniają, że po wylądowaniu ładunek będzie się przemieszczał.

Ponadto naszą siłą jest projektowanieindywidualne, elastyczne wyznaczanie tras. Nie oferujemy jednego-rozmiaru-pasującego-rozwiązania dla wszystkich. Niezależnie od tego, czy korzystamy z krótkich-morskich sieci dostawczych,-transgranicznego transportu lądowego czy połączenia transportu powietrznego i morskiego, budujemy niezawodne ścieżki dostosowane do priorytetu każdej przesyłki: szybkości, kosztu lub niezawodności.

W połączonym świecie powódź na jednej półkuli może zamrozić fabrykę na innej. Prawdziwym testem dostawcy usług logistycznych nie jest przewóz towarów na spokojnym morzu, alenawigowanie wśród burz i znajdowanie drogi, gdy standardowe trasy są zamknięte. Celem jest przekształcenie okresu kryzysu z historii strat i opóźnień w okres odporności i niezawodnych dostaw.

Wody w Azji Południowo-Wschodniej w końcu opadną, ale wyciągnięte wnioski i zbudowane w odpowiedzi sprawne sieci określą odporność handlową regionu na nadchodzące lata. Do przedsiębiorstw należy decyzja, czy będą obserwować rozwój opóźnień, czy też nawiązać współpracę z podmiotami, które już wytyczyły bezpieczniejszy kurs.

 

Air Cargo Delivery